Inspiracją do tego wpisu stała się dla mnie dyskusja pod pytaniem dziewczyny, która niedawno zatrudniła się w markecie i wszystko jest dla niej oczywiście nowe, a co za tym idzie skomplikowane i niełatwe do zapamiętania. Dziewczyna poprosiła o dodanie anonimowo pytania  na Grupie-spod-lady.  Anonimowo, jakby nie wystarczyło, że pyta w internecie.  Anonimowo, by żaden z kolegów, może żadna z koleżanek z pracy nie przeczytała i nie zorientowała się, że to ona o zgrozo czegoś nie wie, o coś pyta, potrzebuje jakiegoś wsparcia czy pomocy! A przecież dopiero zaczyna nową pracę. Wydaje się to takie oczywiste. Kogo ma pytać jak nie kolegów i koleżanki w pracy? To powinno być dla każdego JASNE, że będzie popełniać błędy, do których ma prawo, będzie zadawać pytania, do których ma prawo i będzie oczekiwać życzliwości pomocy i wsparcia, do których ma prawo! Tyle się mówi o braku personelu w marketach. Tyle się mówi o okrojonych załogach, które dwoją się i troją, by sprostać wymaganiom i mimo trudności zapewnić klientom dostępność towaru i profesjonalną obsługę. Narzekamy, że młode osoby nie chcą ciężko pracować, że uciekają, że nic nie chcą z siebie dawać tylko czekają, by godziny zleciały. A może tak dla odmiany zamiast w tych nowych pracownikach doszukiwać się lenistwa i braku zaangażowania to my - starzy wyjadacze w kasjerskiej profesji - uderzymy się w piersi i zrobimy rachunek sumienia z tego jak traktujemy nowego pracownika w zespole? Jesteśmy pomocni? Otwarci? Jesteśmy życzliwie i przyjaźnie nastawieni?  Co dostaje od nas taka nowa osoba? Drwiące uśmiechy i spojrzenia, gdy czegoś nie wie? Zniecierpliwione przewracanie oczami, że znowu zawraca czymś głowę? Komentarze - czego ty ku*wa znowu nie wiesz? Co ty tu ku*wa odwaliłaś? Co za debil tak to tutaj poukładał? Jakim durniem trzeba być żeby tego nie wiedzieć? Co? nawet tego nie wiesz? Brzmi znajomo?  Może to

Niech mi ktoś powie, że nie dożyliśmy dziwnych czasów w dziwnym świecie, nooo może nie tyle w dziwnym świecie, co w dziwnym, dziwnym, bardzo dziwnym kraju, kraju, w którym zarodek to człowiek, którego prawa i dobro muszą być chronione za wszelką cenę i są ważniejsze od dobra i praw matki i całej istniejącej już rodziny. Ale ... kiedy ten zarodek pojawi się już na świecie przestaje interesować kogokolwiek poza jego mamą i tatą. Jeśli jest chorym dzieckiem, to mama z tatą muszą żebrać o środki na jego leczenie i rehabilitację. A jeśli dziecko będzie miało pecha i wpadnie w oko i łapy księdza dobrodzieja? Ten może robić z nim co tylko zechce i nikogo to nie będzie oburzać. Nikogo. A zwłaszcza ministra sprawiedliwości słuchającego, że cóż... to nic, że ksiądz zgrzeszył... No zgrzeszył... A kto nie ma pokus? A ten, który księdza pedofila osłaniał i został za to pozbawiony stanowiska został ogłoszony MĘCZENNIKIEM. Tak. męczennikiem mediów. Media to zrobiły. To, że ktoś krzywdził dziecko, to nic, to tylko grzech, a kto nie ma pokus, to, że ktoś dbał, by krzywdzenie nie wyszło na jaw i stał po stronie oprawcy a nie ofiary, to nic, trzeba przecież dbać o wizerunek facetów w sukienkach. Dopiero to, że ktoś ośmielił się o tym powiedzieć głośno! Nooo to jest zbrodnia! Zbrodnia czyniąca oprawcę męczennikiem! Niech mi ktoś powie, że w tym kraju wszystko nie jest postawione na głowie! Pandemia. Pozamykane urzędy, w których załatwić coś - graniczy z cudem. Pozamykane przychodnie, lekarze przyjmują zdalnie bojąc się zakażenia. Pozamykane szkoły, bo dzieci mogą przecież uczyć się same, Pozamykane restauracje, walczące resztką sił o przetrwanie. Pozamykane galerie. Pozamykane, by ograniczać rozprzestrzenianie się wirusa. Ok.  A MARKETY? MARKETY OTWARTE NAWET CAŁE DOBY 7 DNI W TYGODNIU! Markety - jedyne miejsce, które wirus omija, do którego wirus nie